14 Ekim 2010 Perşembe

Melek

MELEK
Ekimin ilk sabahı, ezan vakti sabah melekleri aldı seni bizden ah babacım;
Kanatsız bir melektin yaşarken, şimdi kanatlandın mı meleğim;
Nasıl bu kadar çabuk kaydın gittin elimizden be meleğim…..
Ne kadar hızlı ilerledi bu illet,
Diyemedim ah diyemedim meleğim, Kansersin diyemedim
Doya doya bakamadım gözlerine, gözlerimden içimin yangınını anlayacaksın diye
Doya doya sarılamadım sana be meleğim, yüreğimin titremesini hissedeceksin diye…
Başınız sağolsun dediler, başınız sağolsun…….
Seni morga getirdiklerinde uyuyordun sanki be meleğim….
Okşadım saçlarını, öptüm o güzel yanağını son kez..
Daha sıcacıktın be meleğim......
Kıyamazdın bize, kıyamazdın anneme,
Ah şimdi nasıl koydun  gittin bizi, o ulaşılmaz yerlere be meleğim........
Kızlarım derdin de başka birşey demezdin.
Erkek evlat özlemini hiç hissettirmedin bize be meleğim......
Ta ki ikinci bebeğime hamileliğime kadar…..
Doktordan size geldiğimizde cinsiyeti oğlanmış dediğimizde sevinçten ağlamıştın....
Ah meleğim, şimdi o küçük yürek seni soruyor verecek cevap bulamıyorum.
Melek oldu kuzucum, dedecin melek oldu o bulutların üzerinde artık…..
Eee hava çok soğuk dedem üşümez mi bulutlarda diyor, gökgürültüsünden korkmaz mı?
Melekler üşümez diyorum, ah melekler üşümez…
Ama ben üşüyorum babacım, ben………
Doyamadım sana babam doyamadım,
40 değil 440 yıl da yaşasak beraber doyamazdım sana be meleğim...
Hiç kimseyi kırmaz, hiç kimse için laf ettirmezdin,
Hiç birimizin gözünde yaş istemezdin….
Şimdi nasıl kıydın da gittin be meleğim…….
Ah benim gözüm, sol gözüm…….
Kimseler bilmez sol gözümü senden sağ gözümü annemden aldığımı,
Biri hafif açık kahve, diğeri kahve.
Ah benim gözüm, sol gözüm kapandın gittin artık,
Sağ gözüm sensiz ne yapacak şimdi.
Yanındayız her zaman sağ gözümün, ama senin gibi olamayız ki be meleğim.
Dayanamam derdim, ah ben dayanamam.
Sen o soğuk toprağın altında yatarken, ben sıcacık yatağımda uyuyamıyorum be meleğim.
Üşüyorum babam, üşüyorum; sen orada….ben burada, ısınamıyorum…..
Varlığın yetiyordu bizi ısıtmaya be meleğim.
Titriyor içim, üşüyor kalbim…..
Alışacaksın diyorlar, alışacaksın.
Alışıyor belki insan ama içim boşaldı sanki babam,
O boşluk kapanmayacak, dolmayacak artık........
Biliyorum ki yerin rahat; melekler, meleklerin yanındadır,
ama yine de kalbime dinletemiyorum be meleğim........
Ah yakışıklım, benim yakışıklı babacığım.
Küçükken hep bir fotokopi makinası olsada babamın fotokopini çıkarıp onunla evlensem derdim.
Sadece ben mi tüm arkadaşlarım, kendi babalarının değil senin fotokopini isterdi.
Kendi babaları senin gibi değildi çünkü.....
Şimdi klonlama diyorlar benim fotokopi makinasına……..
Ben ölürsem demişsin birgün “ben ölürsem cenazeme gelen olurmu ki”
Apartmanın önündeki kalabalığı görenler şehit cenazesi zannetmişler be meleğim.....
Ah meleğim, okuyun diyorlar, okudukça siz de babanızda rahatlar.
Düğüm düğüm oluyor boğazım be meleğim sana Yasin okurken…
Ama yine de kabullenemedim Rahmetli demeyi, kabullenemedim.
Sen benim kalbimde hala yaşıyorsun be meleğim.
Ah meleğim, benim melek babam.
Mekanın CENNET olsun be meleğim..
Rabbimin Şefeati, Rahmeti üzerinden eksik olmasın;
Bizi Cennetinde kavuştursun, benim güzel meleğim.
Meleğim,babam, birtanem, benim her şeyim……
Pin It
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...