Merhaba.....
Aslında ne yalan söyleyeyim, şu blogların kapatılması bir ara işime de gelmişti. arkadaşlar. İçimden hiçbir şey gelmiyordu ne yazmak, ne bir şeyler yapmak, ne de bir şeyleri paylaşmak. Karanlık bir girdabın içindeydim sanki, çıkmaya çalıştıkça daha fazla dibe çekilen.
Uzun sürdü ayrılık acısı, çok uzun........ ha kabullendin mi diyeceksiniz. HAYIR.
Aslında kabullenemediğim bu ayrılık değildi, ÖZLEM'di. Her gün bir önceki günden daha fazla insanın içini acıtan özlem. Bir daha sarılamayacak, bir daha öpüp koklayamayacak olmanın özlemi. Ama zaman ilaçmış gün geçtikçe insanın yüreğindeki acı, kalbindeki fırtına diniyor, sakinleşiyor ama sonsuzluğa gidine duyulan özlem, gittikçe büyüyor....
Beni içinde bulunduğum girdaptan çıkaran can dostarım F.E.N. Sizi çok seviyorum. İyi ki varsınız kızlar, iyi ki yanımdasınız. Bir kayıbın ardından gelen kazanımlarım.
F'm. o sonsuz pozitifliğin, enerjin, duyarlılığınla gözlerimdeki perdeyi aralayanım.......
E'm. Canım E'm. Kendi güzel yüreği kendinden de güzel meleğim, biriciğim..........
N.'m Deli kız :) Çılgınım benim, dünyadan kopacağını sandığın anda yaptığı esprileriyle maceralarıyla neşe saçan N'm.
İyi ki varsınız meleklerim benim kanatsız meleklerim.............
Pin It
