25 Ocak 2010 Pazartesi

Şiir


İşte size çok güzel bir şiir. Bu güzel şiiri yazan minik cadıyı ilk tanıdığımda minicik kıvır kıvır saçlı bir bitirimdi. Sevgili eşimin ilk nişanlısı :) O gün bu gündür pek geçinemeyiz anlıyacağınız. Şimdi büyüdü de üniversiteli oldu, bir de üstüne şair olmuş. Sanırım benim yüzümden (nişanlısını elinden aldım ya :) kendini sanata adadı tatlı cadı. Bakın neler yazmış............

HAYAT

Hayallerimizin tozuyla görmez oldu gözlerimiz
Hiç bitmeyecekmiş gibi günahlar işledik
Ama bitti...
Bir gidişi kutladık patlayana kadar yüreğimiz
Susup bitap düştük sonunda ve söndü ışıklar...
Gecenin karanlığıyla aydınlanan bedenlerimiz
Hiç bitmeyecek bir aşkı özledi istekle
Geçişi; bir yangının izleri,
Sönmüş ateşlerin külleri
Arta kalan avuçlarımızda birikmiş aşk taneleri

Derinlerimizde yatan suskunluklarımız öfkemizi aydınlatan
Anlatamayışımız titreyişlerimizi
Ürperişlerimizi kimsenin görmemesi
Belki avuçlarımızdaki aşk taneleri dökülürken birer birer
Yalnızlığın mevsim karası...

Dikenli kar taneleri düşmüş kışımıza
Ve kanatmış biçare bedenlerimizi...
İsteyememişiz güneşten bir tutam sıcak
Isınırken bir ateşin başında donuverip gitmiş kalbimiz!
Özlemeyi özlüyoruz biz artık
Kendi bedenlerimize hapsolmuşuz,
Yetmemiş bir de kaybolmuşuz...
Nefeslerimiz karışmış karanlığın soğuğuna,
Yiterken zaman ömürlerimiz tükenmiş;
Farkına varmamışız
Bitmeden anlamlandırmalıyız özlediğimiz çocukluğumuzu...

Yağmurlu günleri benimsemişiz
Yaşamak için umutsuz ruhumuza...
Yağmurla beraber ağlamışız geceleri
Yıkmışız suskunlukları...
Uyuyakalmışız aydınlık rüyalar görmeye
Açmışız yüreğimizin pencerelerini umutlar beklerken.
Annemizi özlemişiz yalnızlığın ortasında ve
Biterken rüyalar,
Uyanmışız filmin tam ortasında...


MDHŞNZYBK-Sanatkolik

Pin It

1 yorum :

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...